-
1 falan
falan der und der, die und die, das und das; ein(e) gewisse(r); Herr, Frau so und so; und so weiter;falan yerde f (in) Dingsda;15 mark falan so um die 15 Mark, etwa 15 Mark
См. также в других словарях:
falan — zm., Ar. fulān 1) Söylenmesi istenmeyen veya gerekli görülmeyen bir özel adın yerini tutan kelime, filan Bana falan geldi, falan gitti diye anlatmaya başladı. 2) is. Cümlede belirtilen nesne veya nesnelerden sonra gelerek ve benzerleri anlamında… … Çağatay Osmanlı Sözlük
falanca — sf. 1) Falan Falanca yerde, falanca gün. 2) zm. Falan kimse Falanca geldi … Çağatay Osmanlı Sözlük
aşağı — is. 1) Bir şeyin alt bölümü, zir, yukarı karşıtı 2) Eğimli bir yerin daha alçak olan yeri 3) sf. Bir yere göre daha alçak yerde bulunan Aşağı katı, sakin ve daha sıcak olduğu için seçtik. A. Gündüz 4) sf. Bayağı, adi 5) sf., mec. Niteliği düşük,… … Çağatay Osmanlı Sözlük